Książka ta jest pierwszą obszerną polską publikacją poświęconą norweskiej twórczości muzycznej XIX i XX wieku. Koncentruje się wokół tej części działalności wybranych norweskich twórców — Edwarda Griega, Eivinda Grovena i Lasse Thoresena — która nawiązuje do tradycji instrumentu zwanego hardingfele. Są to ludowe skrzypce, o pięknym, „gęstym” brzmieniu, uznawane przez Norwegów za symbol rodzimej kultury. Autorka opisuje ten fragment ludowej tradycji i wskazuje kompozycje nim inspirowane. Próbuje również dociec, co spowodowało, że kompozytorzy sięgnęli właśnie do ludowego źródła, poszukując przyczyn m.in. w historii Norwegii, uwarunkowaniach społecznych i kształcie życia muzycznego.

Powszechnie uznawaną narodowość muzyki Griega Łopatowska-Romsvik interesująco konfrontuje ze spojrzeniem samego artysty na swoje dzieło. Na przykładzie Grovena — kompozytora, muzyka ludowego i etnomuzykologa zarazem — oraz Thoresena, którego droga do rodzimej tradycji wiodła przez muzykę intuitywną i spektralizm, pokazuje niezwykle szeroki wachlarz sposobów adaptacji elementów tradycji. Autorka odnajduje je ze znawstwem, odsłaniając polskim czytelnikom fragmenty kultury norweskiej mało im znane, choć w aspekcie znanym im świetnie — przejawów ludowej tradycji w sztuce muzycznej.