Nowy romantyzm w twórczości kompozytorów polskich poroku 1975
Książka "Nowy romantyzm w twórczości kompozytorów polskich po roku
1975" stanowi pierwszą monografię jednego z najważniejszych nurtów
w muzyce polskiej, którego obecność najwyraźniej zaznaczyła się w
utworach "pokolenia 1933" (K. Pendereckiego, H. M. Góreckiego, W.
Kilara), "pokolenia stalowowolskiego" (E. Knapika, A. Lasonia i A.
Krzanowskiego) oraz wielu innych twórców (m.in. Z. Bagińskiego, T.
Bairda, A. Dziadka, W. Kotońskiego, Z. Krauzego, K. Meyera, S.
Moryty). Jej główne wątki obejmują aspekty historyczne omawianego
zjawiska, charakterystykę wyznaczników estetyczno-kompozytorskich
"nowego romantyzmu" oraz szeroką panoramę utworów należących do
tego nurtu (analizie poddane zostały 104 kompozycje, które były
źródłem 158 przykładów oraz 47 autorskich wykresów). Książkę
dopełniają wywiady przeprowadzone przez autora z kompozytorami,
krytykami i przedstawicielami myśli humanistycznej (m.in. z K.
Pendereckim, A. Lasoniem, E. Knapikiem, K. Dębskim, Z. Krauze, M.
Małeckim, A. Chłopeckim, K. Drobą, L. Polonym, B. Pociejem, T. A.
Zielińskim, B. Cywińskim i J. J. Jadackim).